Oude pontbaas Jacob ‘vaart’ nog elke dag mee op het Haersterveer
Beeldje van legendarische pontbaas vastgelast aan reling pontje
Zwolle – Soms ontdek je als verslaggever iets bijzonders dat er al jaren is, maar waar ineens een nieuw licht op valt. Zo’n moment doet zich voor bij het Haersterveer. Daar, aan de reling van het eeuwenoude pontje over de Vecht, turend over het water met wilde krullen en een woeste baard, staat een klein beeldje. Het is Jacob Versteegh – niet van vlees en bloed, maar in ijzer vereeuwigd. De bijzondere pontbaas, die in 2021 overleed, maakt op deze manier toch nog elke dag de overtocht.
In april is het pontseizoen weer begonnen. De overtocht bij Haerst is voor velen een geliefde fiets- of wandelroute. Wie goed kijkt, ziet dat Jacob nog steeds aan boord is – als klein kunstwerkje, vastgelast aan de reling van het handbediende pontje. Het beeldje is gemaakt door metaalkunstenaar Kees Klaassen, en vormt een eerbetoon aan de man die decennialang het gezicht van deze oversteek was.
Jacob Versteegh was het Haersterveer
Jacob Versteegh was het Haersterveer. Meer dan veertig jaar lang trok hij het pontje met eigen handen over de rivier, vaak op klompen of zelfs op blote voeten. Met zijn robuuste verschijning en rustige aard groeide hij uit tot een vertrouwd gezicht. Hij stond bekend als een grote vriendelijke reus.
Jacob was niet alleen de laatste pontbaas van het enige nog handgetrokken pontje van Nederland, hij werd ook het gezicht van het buurtschap Haerst. Toen hij in 1987 samen met zijn vrouw Bes introk in het oude veerhuis, hoorde het pontje er voor zijn gevoel gewoon bij. Hij voelde zich medeverantwoordelijk en ging zonder aarzelen aan de slag. Jarenlang runde hij het veer samen met zijn vrouw, later bijgestaan door vrijwilligers toen zijn gezondheid het minder toeliet.
IJzeren ode aan een legende
Kunstsmid Kees Klaassen maakte in februari 2023 zijn serie ‘038 Zwollenaartjes’ – kleine ijzeren beeldjes verspreid over de stad, als eerbetoon aan gewone Zwollenaren. Voor Jacob maakte hij een uitzondering: hij werd als enige tot in detail nagemaakt, als exacte miniatuur van de pontbaas die zo’n grote rol speelde in het leven van Haerst.
Het beeldje kreeg een vaste plek op het dek van het pontje. Daar staat Jacob nu weer – niet meer trekkend aan de kabel, maar nog altijd uitkijkend over de rivier de Vecht waar hij dagelijks mensen naar de overkant zette.
Meer dan een pontbaas
Jacob was geen doorsnee veerman. Hij had gestudeerd aan de TU Delft en mocht zich doctor ingenieur noemen. Toch verkoos hij het leven op het water boven dat van een carrière in kantoren of laboratoria. Hij wilde reizen, ervaren.
Een paar jaar voor zijn overlijden maakte hij nog een lange trektocht door Europa – op een oude fiets. Die fiets staat nog altijd in het schuurtje naast het veerhuis, als stille getuige van zijn avonturen. Samen met een bonte verzameling andere fietsen. Daaronder een imposante, antieke tandem: zwaar, groot en van massief staal. Jacob hield van verzamelen. Alles wat hij vond, bleef. Zijn erf ademt geschiedenis.
Jacob leeft voort
De huidige generatie veermannen houdt het Haersterveer draaiende. Met liefde, met toewijding – en altijd met Jacob in gedachte. Veel reizigers herkennen zijn beeldje direct. Ze vragen ernaar, glimlachen. Zijn fysieke aanwezigheid mag dan verdwenen zijn, zijn geest blijft voelbaar.
Wil je meer lezen over de avonturen van Jacob met zijn Haersterveer? En over zijn filosofie dat Nederland al aangeharkt genoeg is? Op de pont is een boek te koop over Jacob.
De overtocht kost tegenwoordig één euro. Ja, je moet met de tijd mee.
