Zwolle eist de nacht op: massa’s op de fiets tegen onveiligheid
Zwolle – Het Grote Marktplein in Zwolle stond zaterdagavond tjokvol met verlichte fietsen, lampjes en glow-in-the-dark bandjes. Honderden vrouwen én mannen verzamelden zich om samen een fel signaal af te geven: de nacht moet weer van iedereen zijn.
Aanleiding is de gruwelijke dood van de 17-jarige Lisa uit Abcoude, die vorige week in Amsterdam-Duivendrecht om het leven werd gebracht toen ze ’s nachts na het stappen naar huis fietste.
„We eisen de nacht terug,” klonk het strijdbaar uit de megafoon. De organisatoren hadden gerekend op een flinke opkomst, maar de Grote Markt puilde al voor tienen uit. „Meer dan verwacht – en dat maakt ons intens blij,” aldus de organisatie.
Een hand die langzaam over je rug glijdt, jongens die je stiekem filmen in de kroeg, of de ’vriend’ die na een avond stappen iets van je verwacht.
Emi Stikkelman Café Koos

Voor vertrek werden de deelnemers toegesproken. Caféhoudster Emi Stikkelman (Café Koos en Blue Bayou) benadrukte dat vrouwen in Zwolle dagelijks te maken krijgen met ongewenst gedrag.
„Het staat niet in de statistieken, maar het is wel realiteit,” zei ze. „Een hand die langzaam over je rug glijdt, jongens die je stiekem filmen in de kroeg, of de ’vriend’ die na een avond stappen iets van je verwacht. Je doet er geen aangifte van, maar het is wél volkomen kut. Daarom zijn we hier vanavond.”
We eisen de nacht terug. De straten terug. Ons leven terug – Gertüd Reinink Stadsdichter van Zwolle
Ook stadsdichter Gertrüd Reinink droeg voor. In oranje gekleed – de kleur van de wereldwijde campagne Orange the World – las ze haar indringende gedicht Weg voor. „We eisen de nacht terug. De straten terug. Ons leven terug,” declameerde ze.

Deelnemers openhartig
Vooraf deelden verschillende deelnemers waarom ze meedoen. Een jonge vrouw zei: „Het gaat om je eigen veiligheid, dat is gewoon een grondrecht. Als dat niet vanzelfsprekend is, moet je er iets aan doen. Ik fiets soms alleen van de stad naar Stadshagen en mijn ouders zeggen altijd: let op, dat is een gevaarlijk stukje. Vriendinnen vragen standaard of je appt als je thuis bent. Als je dat vergeet, maken ze zich zorgen. Dat zegt toch genoeg?”
Een andere deelnemer, een man: „Ik schaam me om man te zijn. Ik steun vrouwen heel graag, maar ik ben er klaar mee dat mannen overal mee wegkomen. We moeten elkaar verantwoordelijk houden.”

Generaties
Ook ouders deden mee. Een moeder van drie dochters en een kleindochter vertelde: „Ik heb mijn dochters altijd opgehaald en gewaarschuwd, maar nu denk ik: het is mooi geweest. Wij mogen gewoon over straat.”
Een andere vrouw: „Mijn dochter woont in Rotterdam en gaat vaak alleen de straat op. Dat maakt me bang. Daarom ben ik hier. Het is zó belangrijk dat vrouwen en meisjes zich op elk moment van de dag veilig voelen.”
Zelfs expats sloten aan. Een Engelse deelneemster: „Het is niet alleen hier, ook in Engeland voelen vrouwen zich ’s nachts onveilig. Er is een cultuurverandering nodig. Jongens moeten al op school leren respectvol met vrouwen om te gaan.”
Fietsen langs donkere plekken
Daarna stapte de stoet, begeleid door vrijwilligers in gele hesjes, op de fiets. De route voerde langs parken, donkere straten en plekken waar veel vrouwen zich onveilig voelen. „Hou je aan de verkeersregels, maar laat je vooral horen en zien,” riep de organisatie.

Dolle Mina vlag – Foto © RTV Focus Zwolle



				



