Verslag: Gemeenteraad Zwolle discussieert over stadsmerk, veiligheid en participatie

Zwolle – In het Provinciehuis boog de Zwolse gemeenteraad zich maandagavond over een breed palet aan onderwerpen: van het stadsmerk Hart voor de stad tot cameratoezicht in parken en de rol van kinderen in participatie. De debatten verliepen scherp, soms luchtig, maar vooral inhoudelijk stevig.

VVD: “Stop met citymarketing, investeer in veiligheid”

De fractie van de VVD opende met een stevige aanval op de campagne Hart voor de stad. Volgens de liberalen is het merk te algemeen, niet herkenbaar als typisch Zwols en bovendien duur: “620.000 euro uitgegeven, volgend jaar nog eens 225.000. Daar kunnen we zes buitengewoon opsporingsambtenaren van betalen.” Uit onderzoek zou blijken dat slechts 1% van de inwoners het merk écht passend vindt.

De VVD wil het geld liever inzetten voor wijkopgaven zoals veiligheid en leefbaarheid. “Het Katwolderplein en Park Eekhout vragen om permanente camerabewaking. Geen drugsdealers die vrouwen lastigvallen, maar een veilig park voor iedereen,” aldus de fractiewoordvoerder.

D66 vroeg zich af hoe de VVD aan de cijfers kwam. Het antwoord: “Uit de begroting, het is gewoon opvraagbaar.” Ook de Partij voor de Dieren sloot zich aan bij de kritiek: “Ondermaatse actie, wijkopgaven zijn belangrijker dan citymarketing.”

CDA: investeren in kinderen en saamhorigheid

Het CDA koos een andere insteek. De partij benadrukte dat politiek meer is dan het uitruilen van deelbelangen. Voorbeelden uit de wijk Tolhuislanden zouden laten zien dat participatie beter kan worden vormgegeven. “Belangrijk is om met elkaar te praten over de woonomgeving, niet alleen bij nieuwe plannen maar structureel.”

Bijzonder veel aandacht ging uit naar de kinderraad. Volgens het CDA is die waardevol omdat kinderen leren verder te denken dan hun eigen wensen en hun ouders meekrijgen in participatie. De partij stelde voor jaarlijks kinderlintjes uit te reiken aan jonge Zwollenaren die zich inzetten voor de samenleving. Dat zou meer zichtbaar waarderen dan het incidentele “Jong Goud”.

D66 en VVD vroegen om de kinderraad zelf te betrekken bij dit idee. De SP nam het CDA in bescherming: “Laat raadsleden ook ruimte houden om eigen ideeën te ontwikkelen, zonder dat eerst alles via de kinderraad moet.”

D66: dienstverlening met menselijke maat

D66 plaatste het debat in een bredere context: welke overheid wil Zwolle zijn? De partij pleitte voor een overheid die inwoners serieus neemt, klachten duidelijk afhandelt en kwetsbare groepen vooruit helpt. Daarbij moet volgens D66 worden gewaakt voor een te repressieve overheid: “We moeten geen big brother worden. Cameratoezicht en sancties zijn soms nodig, maar zet ze terughoudend in.”

Tegelijkertijd wees de fractie op concrete problemen: dak- en thuislozen, arbeidsmigranten en vluchtelingen die meteen willen meedoen in de samenleving. “Geef hen vanaf dag één een burgerservicenummer, dat maakt een wereld van verschil.”

Met de VVD ontstond een principiële discussie: als cameratoezicht aantoonbaar werkt, waarom zou je ermee stoppen? D66 hield vast aan het standpunt dat veiligheid structureel moet worden bereikt, niet met permanente camera’s die privacy onder druk zetten.

ChristenUnie: vertrouwen in de wijk

De ChristenUnie zette in op wijkgericht werken en vroeg aandacht voor meer flexibiliteit. Buurtbewoners komen vaak met kleine maar duidelijke wensen, zoals meer groen of verkeersmaatregelen. Volgens de ChristenUnie moet er een klein budget beschikbaar zijn om zulke ideeën direct te realiseren.

D66 en SP reageerden kritisch: is dat geen willekeur? De SP benadrukte dat het de raad is die beslist waar geld naartoe gaat. De ChristenUnie hield vast aan haar pleidooi: “Het gaat niet om miljoenen, maar om vertrouwen. Quick wins kunnen veel betekenen voor bewoners.”

Daarnaast sprak de ChristenUnie waardering uit voor de kinderraad: “Inclusieve participatie, ook kinderen met extra ondersteuningsbehoeften doen mee. Dat verdient steun.”

GroenLinks: camera’s zijn geen oplossing

GroenLinks wees op de beperkingen van cameratoezicht: “Het levert vooral een waterbedeffect op. Je verdrijft dealers en gebruikers van de ene naar de andere plek. De echte oplossing zit in preventie en sociale binding.”

De partij pleitte voor aandacht voor de “drie W’s”: wonen, werken en welzijn. Mensen die een sociaal vangnet hebben, verzanden minder snel in overlast of criminaliteit. “Camera’s kunnen tijdelijk verlichting geven, maar mogen nooit een permanente oplossing worden.”

PvdA: stadsmerk is een langetermijnproces

De PvdA wees op de lange adem die citymarketing vergt. Het merk Hart voor de stad is pas bij 27% van de inwoners bekend, maar 47% voelt zich er wel door geholpen. “Een merk bouwen kost jaren, het moet niet na drie jaar worden afgeschoten.”

Ook de sociaaldemocraten steunen de kinderraad en zien die als een investering in toekomstig burgerschap. Over cameratoezicht was de PvdA gematigd: nuttig als tijdelijk middel, maar altijd met respect voor privacy en evenredigheid.

Wethouder Anja Roelfs (GroenLinks): samen leven in de wijk

Wethouder Anja Roelfs benadrukte in haar beantwoording het belang van wijkgericht werken. Nieuwe instroom in wijken kan volgens haar juist een kans zijn om samenhang te versterken. “We kiezen voor kleinschalig werken met wijkteams, omdat die de bewoners kennen en dichtbij staan. Niet alles hoeft wijkoverstijgend, maar ervaringen worden wel gedeeld.”

Burgemeester: campagne en camera’s

Burgemeester Peter Snijders verdedigde de citymarketingcampagne fel. Volgens hem levert de campagne zichtbare resultaten op en sluiten bedrijven en instellingen zich aan. “Andere steden geven gemiddeld 3,50 euro per inwoner uit, Zwolle maar 1,48. Stoppen zou vernietiging van publieke middelen zijn.”

De kritiek van de VVD dat slechts 1% van de inwoners zich in het merk herkent, wuifde hij weg: “Het gaat niet alleen om percentages, maar om samenwerking en verbinding.”

Over cameratoezicht benadrukte de burgemeester dat dit nooit permanent mag zijn, behalve in uitgaansgebieden. “Het is een tijdelijk en repressief middel. We moeten vooral investeren in preventie en persoonsgerichte aanpak. Veel mensen die overlast veroorzaken hebben complexe problemen en soms geen enkele behoefte aan overheidsbemoeienis. Toch moeten we hen begeleiden, al is het een lange weg.”

Slot

De avond liet een raad zien die stevig van mening verschilt over prioriteiten: investeren in citymarketing of in veiligheid, inzetten op camera’s of juist op preventie, en hoe kinderen een stem kunnen krijgen in het beleid.

Op 15 september volgt de besluitvorming, mogelijk later.