Neo Rauch – Die Mitte

10 september 2022 t/m 8 januari 2023
Museum de Fundatie Zwolle

In de jaren ’90 van de vorige eeuw veroverde Neo Rauch de kunstwereld met zijn
figuratieve schilderijen. Zijn werk viel toentertijd buiten de boot van de hedendaagse
kunst: het was niet abstract en niet conceptueel. Zijn voorliefde voor strips, zijn
afkomst uit de DDR en het nieuwsgierige makende, ongrijpbare karakter van zijn
verhaallijnen versterken het Raadsel Rauch des te meer.

Hij is een prominente
wegbereider van de grote terugkeer van de figuratie binnen de beeldende kunst, en
met én door hem verwierf Leipzig een internationale reputatie als stad van de
schilders. Die Mitte is een overzicht van Rauchs meest recente schilderijen, in
combinatie met een bijzondere categorie uit zijn vroege werk – de reeks tondi die hij in
1993 en 1994 maakte.

Verstrijken van  de tijd

Neo Rauch beweegt zich door de tijd, en verzet zich juist zo tegen het lineaire verstrijken daarvan. Hij
verbindt zonder aarzelen tijden, betekenissen, stijlen en motieven met elkaar tot een intens universum.
Zijn schilderijen zijn mythische en tegelijk zeer realistische werelden, instabiel en vol onrust, en geven
aanleiding tot eindeloos veel interpretaties. Rauch nodigt je als kijker uit je diep persoonlijk te
verhouden tot zijn schilderijen. Zodra je zijn wereld bent binnengetreden verlies je stap voor stap je
grip, totdat alles wat zeker lijkt, ineens onzeker is.

Zijn schilderijen zijn een mysterieuze en individuele reis, die verwarring veroorzaakt en tegelijkertijd houvast biedt, doordat de reisgenoten en begeleiders
van Rauch ook de kijker omarmen.

Droom als wegwijzer

De getoonde tondi uit 1993 en 1994 markeren het begin van Rauchs huidige beeldtaal. Hij maakt
deze reeks ronde werken na een indringende droom, die een fundamentele verandering in zijn
benadering van de schilderkunst teweeg brengt. Voor die tijd weifelt Rauch een tijd lang welke kant hij
uit moet gaan; de droom is een wegwijzer uit zijn onderbewuste om terug te keren naar de basis, de
figuratie, en om de abstractie los te laten.

Na de tondi maakt de tentoonstelling een sprong van 25 jaar. In zijn meest recente schilderijen lijkt
Rauch steeds meer terug te grijpen naar de tijd van de Verlichting en de Romantiek, naar de 18de en
19de eeuw. Hier zoeken zijn figuren naar evenwicht, naar dromen en kunst, en binden ze gedecideerd
de strijd aan met ideologen en herrieschoppers. Tijdreiziger Rauch lijkt de 20ste en 21ste-eeuwse
verwarring en aftakeling te becommentariëren, binnen de hoopgevende coulissen van de 18de en
19de eeuw.

Catalogus

Die Mitte is de tweede grote tentoonstelling die Museum de Fundatie aan Rauchs schilderkunst wijdt.
In 2018 was Neo Rauch – Dromos te zien; een overzicht van zijn schilderijen van 1993 tot en met
2017.

Bij Die Mitte verschijnt een catalogus, met teksten van Hans den Hartog Jager, Hubertus Gassner,
Ralph Keuning, Bettina Krause en Uwe Tellkamp. Een publicatie van Waanders Uitgevers en Museum
de Fundatie.