Vuurtje Opstoken!

Zwolle – Nog steeds moeten Anton Cramer en al die andere fans het doen zonder wedstrijden. En dat went nooit. Maar er is genoeg positiefs te melden over zijn geliefde PEC Zwolle.
Toch mag het nog wel wat heter aan de Ceintuurbaan volgens de columnist, hoog tijd dus om een ‘Vuurtje op te stoken’.

Vuurtje opstoken

De geestdrift in supporterskringen over PEC Zwolle is momenteel groot. Wat begon met een
overdonderende seizoenkaartenverkoop en een gelikte sponsorcampagne, eindigde vrijdag met een
feestelijke verjaardag inclusiefvuurwerk en fakkels. Met als klap op de vuurpijl de aankondiging dat
we weer echt gras kunnen ruiken in het stadion.
Buiten deze gesloten cirkels moeten er nog wel flink wat snaren worden geraakt om nieuwe mensen
naar het stadion te trekken. Tot nu toe heeft PEC ingespeeld door de nimmer aflatende clubliefde
aan te blazen tot een mooi vuurtje.
In dit voetballoze tijdperk zou je haast vergeten waar het ook al weer om draait. 2 x 11 man die met
de bal spelen, met het arbitrale trio tussen hen in. Trainers die langs de lijn manhaftig proberen hun
team aan te sturen. Dat plaatje wordt omzoomd met toeschouwers die joelend, nagelbijtend en
zingend hun club naar grotere hoogten stuwen.
Dat laatste zit er voorlopig niet in. Als club zul je nieuwe seizoenkaarthouders op inhoudelijke wijze
naar je stadion moeten lokken. Het gaat niet alleen om clubgevoelens, maar vooral over de inhoud.
Oftewel het spel dat straks op de grasmat wordt gelegd. Daar zitten bij mij wat zorgen die achter m’n
oren voor jeuk zorgen.
Op die plek aan mijn hoofd krab ik wat en zie dat de technisch manager flink bezig is. Er wordt
ingespeeld op het eigen kapitaal in de hoedanigheid van talentvolle jeugdspelers. Opvallende
talenten zijn – soms heel verrassend – vastgelegd voor meerdere jaren. Dat lijkt verstandig.
Toch kan ik er niet om heen dat afgelopen seizoen de supporters weinig positiefs is geboden door de
hoofdmacht en de technische staf. Alleen met jonge talenten win je geen oorlog. Het team is gebaat
bij een goede menging van jeugd en ervaring.
Afgelopen week werd een talentvolle middenvelder verkocht aan een Engelse club. De kassa rinkelt
doordat een slordige anderhalf miljoen euro kon worden bijgeschreven. Een onverwachte opsteker in
Coronatijd.

Het zou onze club sieren als dat geld wordt gebruikt om de hoofdmacht van wat meer impulsen te
voorzien. Meer doorknede spelers die de aanstormende jeugd wegwijs kunnen maken in hun
bestaan van eredivisiespeler. Vanuit die gedachte ben ik blij dat onze aanvoeder en zijn
plaatsvervanger hebben bijgetekend.
Onze technisch manager moet zich nu bewijzen. Slaagt hij er in een paar ervaren rotten te verleiden
in Zwolle te komen voetballen? Hier is bijna alles aanwezig: echt gras, een hondstrouwe aanhang en
een oorspronkelijke clubcultuur. Maar daarmee is deze manager er nog niet.
In het verleden heb ik er geen geheim van gemaakt dat de huidige trainer niet mijn vertrouwen
geniet. Hem aan de kant zetten is nu een te dure ingreep .Ik hoop dat de man er van kan worden
overtuigd dat onze club is gebaat bij een logische en vooral nuchtere benadering. Dat hij de spelers
op hun juiste plek zet en een team klaarstoomt dat ook in mentaal opzicht een stootje kan hebben.​
Dat we niet zoals vorig seizoen hoeven te wanhopen en ons kapot te ergeren. De coronatijd is
ingrijpend voor ons allemaal. Maar de nieuwe werkelijkheid biedt ook mogelijkheden. Ook voor de
trainer die nu het vuurtje verder moet opstoken.

Anton Cramer