Zwolle – ‘Het was ontroerend mooi. Alsof het regelrecht van Boven kwam’ – één van de bezoekers van Hanzestroom – Dagboek van een Hanzekoopman.
Na de première van ‘Hanzestroom’ in haar thuishaven Zwolle, meerde het Nederlands Bach Consort nog aan in Amsterdam, Groningen, Harderwijk, Deventer en Doesburg.
Het was een spannende reis over verraad, liefdesperikelen, kameraadschap en bloedspetters, waarin oude én nieuwe muziek het verhaal op de voet volgt. Met zeldzaam uitgevoerde muziek uit de 16e eeuw, hedendaagse composities en een wereldpremière. Al met al een groot succes!
Van kladpapier tot premiere
Door: Alfred van den Heuvel
“Ik kende Sytse al als artiest, maar Facebook bracht ons bij elkaar. We kletsten en kregen plannetjes, zoals dat bij fantasten hoort, en dat was heerlijk. En ook wel nieuw: ik was geen muzikant maar toneelspeler en voelde een beetje exotische aantrekkingskracht naar zijn muziek, zijn stem ook. Maar het enige ding dat echt vorm begon te krijgen (stukken uit de Johannes-Passion in kleine bezetting) strandde in COVID. Toen gebeurde er even niets en ineens bestond het Hanzeverbond van steden 800 jaar. Sytse belde me op en legde uit dat ze een concert van muziek uit een paar van die steden wilden brengen, maar dat het wellicht leuk voor de afwisseling was als een verteller het publiek mee langs de Europese kust zou voeren. Een soort hanzekoopman. Een soort reis.”
“Mooi,” zei ik, “leuk idee.”
“Ja,” beaamde Sytse, “en dat mag best wel wat humor hebben ook.”
“Jaja,” zette ik me schrap.
“Maar nou had ik gedacht dat – “
“Ja hou maar op, ik voel hem al. Is goed hoor.”
Gelukkige beslissing
“Ik hing op en zat even stil in mijn stoel. Waar had ik JA tegen gezegd? Nu, achteraf, kan ik zeggen dat dit jawoord een van de gelukkigste artistieke beslissingen van mijn leven is geweest. We gingen schrijven en er ontstond op papier een ketting aan gebeurtenissen waar de muziek aan kon worden opgehangen.”
“Op een dag durfden we met de kladpapier-versie naar Heleen Koele en Gerben Pol om het voor te lezen. Toen we klaar waren had ik een gloeiende kop maar ziet, ze hadden hier en daar gegrinnikt, gegniffeld zelfs en gaven groen licht. Gerben deed op de valreep nog een achteraf briljante suggestie voor wat ik aan zou trekken. Als ze me vragen wat mijn beroep – acteur – me het meest heeft gebracht dan is het misschien toch wel de ontmoeting met geesten die normaalgesproken ver buiten je gezichtsveld waren gebleven.”
Ervaring
“Ik heb in de afsluiting van mijn loopbaan aan het toneel door de musici van het Consort een ervaring gekregen die ik nooit eerder heb gehad. Al mijn hele leven zit ik in praatstukken en nu kwam ik ineens in de oude muziek terecht en ontmoette ik mensen die niet alleen stuk voor stuk verschrikkelijk goed zijn in iets maar me ook nog avond aan avond kippenvel bezorgden. Ik had in mijn leven natuurlijk wel wat renaissancemuziek meegekregen maar nu kon ik die stukken avond aan avond horen en niet alleen een dieper begrip krijgen van de constructie.”
“Van wat die muziek nu eigenlijk inhield, maar ook in vervoering raken van de hele samenwerking van die lui naar dat éne toe. De opoffering van hun kennis, talent en nog iets wat ik niet kan duiden aan die kathedraal aan georganiseerd geluid waar ik knock-out van ging. We hebben het zes keer gedaan. BELACHELIJK. Mensen wilden ons na afloop nog net niet omhelzen, we waren rijp voor een tournee.”
