Zwolle – Maandagavond 10 mei sprak de gemeenteraad over artikel 13b van de Opiumwet in een debatronde in de raadzaal. Vanwege corona waren alleen de woordvoerders van de partijen aanwezig.
Artikel 13b is een aanpassing van de wet uit 2013, toen er iets strengere maatregelen kwamen om ondermijning (criminaliteit in de bovenwereld) tegen te gaan. Dit noemt men het Damoclesbeleid. Damocles is een figuur uit de mythologie, die een dreigend acuut gevaar boven zich heeft hangen. Het verschil met de wet van toen, is dat er nu ook voorbereidende handelingen van drugslabs strafbaar kunnen worden gemaakt. De burgemeester krijgt ook hier het bestuursrechtelijke gezag om panden waar men drugs vindt te sluiten.
Volgens D66 is dit beleid te streng, want met de hoeveelheden drugs die in de zogenaamde matrix worden genoemd, kunnen ook eenmalige of recreatieve gebruikers, bijvoorbeeld iemand die één pilletje neemt, worden aangepakt met een woningsluiting door de burgemeester. Groen Links voer ook op deze koers, maar vooral Swollwacht en de ChristenUnie benadrukten dat van streng beleid ook een preventieve werking uitgaat, en dat zij er alles aan willen doen om drugsgebruik en de daarbij behorende criminaliteit tegen te gaan.
De VVD haalde naar voren dat er sprake is van buitensporig geweld, gevoelens van onveiligheid en ‘poldercriminaliteit’. Dit wil zij absoluut voorkomen en aanpakken. Het CDA haalde de cijfers van het buurt voor buurt onderzoek aan en liet zien hoeveel meer mensen zich nu onveilig voelen in hun buurt dan enige jaren geleden. Dit steeg van 19% naar 23% sinds 2018. Dat is vrij veel. Zij roept op tot vertrouwen in de burgemeester, dat hij deze wet goed gebruikt.
Ook de PvdA ziet voornamelijk de risico’s van drugspanden. Zij wil echter wel aandacht voor de multiproblematiek van kwetsbare mensen die in dit soort drugshandel terecht komen.
De burgemeester
Burgemeester Peter Snijders, die de portefeuillehouder is op dit onderwerp, vertelde dat hij blij was dat de raad op dit onderwerp vrij van gedachten kon wisselen. De bedoeling van het zogenaamde Damoclesbeleid, zei hij, is gerichtheid op de handhaving van drugscriminaliteit. Het Damoclesbeleid is iets anders dan het coffeeshop-beleid. Er is een ingewikkelde situatie daar van voordeur- en achterdeur-beleid. Hennepkwekerijen zijn nog steeds strafbaar, maar pas als er echt signalen komen van onveiligheid en overlast, grijpt de burgemeester in op deze wet.
Het sluiten van een pand is geen strafmaatregel, maar een bestuursrechtelijke maatregel. De burgemeester past deze regel alleen toe wanneer het echt nodig is. Met proportionaliteit en subsidiariteit ( de zwaarte van de straf komt overeen met de zwaarte van het onrecht). Het herstellen van de veiligheid staat daarbij voorop. Tot nu toe zijn vrijwel alle sluitingen ook goedgekeurd door de rechter.
