Paul van Vliet vertelt in de Broeren over nooit verzonden brieven

Zwolle – Op de derde verdieping, onder de prachtige gewelven bij Waanders in de Broeren, werd Paul van Vliet door Joep Boerboom zaterdagmiddag geïnterviewd over zijn nieuwe boek ‘Brieven van God en andere mensen.’ De ondertitel van het boek is ‘Autobiografie van nooit verzonden brieven.’ Van Vliet had de boekenkerk moeilijk kunnen bereiken doordat zijn bezoek samenviel met de Sinterklaasintocht. “Ik heb daardoor veel van deze mooie stad gezien.”

Brieven schrijven tegen ‘zwarte gat’

Dit voorjaar stopte Van Vliet na 60 jaar als cabaretier. Ruim 300 keer stond hij in Carré. Om niet in het bekende ‘zwarte gat’ te vallen’ ging hij brieven schrijven. Met de hand. Hij had er al een paar geschreven voor het EO programma ‘Brieven aan God.” Het boek bevat onder andere brieven aan zijn ouders. Over zijn moeder: “Hoe ouder ik wordt hoe meer ik haar mis. Ik had nog van alles aan haar willen vragen.” Van zijn vader blijkt Van Vliet vooral zijn optimisme geërfd te hebben. “Alles werd altijd beter in mijn leven. Oorlog, wederopbouw, succes.” Dat straal ik uit.

Depressie

Joep Boerboom vroeg ook naar de depressie die Van Vliet tien jaar geleden trof. “Ik was altijd al een melancholisch type, migraine van het hart noem ik dat. Daarbij ben ik een type. Niet huilen, niet zeuren, nooit moe, nooit ziek. Dat brak me op. Het advies van Van Vliet is: “Ga mensen met een depressie niet zeggen dat buiten de zon schijnt. Laat ze gewoon met rust. Het gaat over.”

Ga mensen met een depressie niet zeggen dat buiten de zon schijnt. Laat ze gewoon met rust. Het gaat over Paul van Vliet

 

John de Mol

Er zijn ook brieven die niet in het boek terecht gekomen zijn. “Een brief aan John de Mol bijvoorbeeld. Ik vind dat een man die zoveel geld en mogelijkheden heeft betere programma’s moet maken. De toon van de brief was veel te verbeten. ‘Dat ben jij niet zei de uitgever’ en hij had gelijk.” Een brief die niet af kwam was die aan zijn ongeboren kind.’Mijn eerste vrouw wilde geen kinderen en mijn tweede had er al twee. Die hadden een scheiding meegemaakt dus daar moesten we goed voor zorgen. En toen was het te laat. Nu mis ik het dat ik zelf nooit vader ben geworden” aldus de inmiddels 83-jarige Van Vliet. Die zoveel te vertellen had dat van voorlezen uit zijn werk weinig terecht kwam.