‘We weten elkaar beter te vinden en begrijpen elkaar beter’

Zwolle – Samen met 9 andere (zorg)partners in regio Meppel wil Isala de zorg voor (kwetsbare) ouderen verbeteren en toegankelijk houden. Dit doen ze onder de vlag van het project ‘Samen sterker in de regio’. De onderlinge samenwerking zo goed mogelijk stroomlijnen is een omvangrijk project. Maar de eerste stappen zijn gezet, merken wijkverpleegkundigen Amanda Kruithof (Icare) en Anita Manders (Beter Thuis Wonen/de Wijkzorg).

Huisartsen Dokter Drenthe, Noorderboog, Icare, Beter Thuis Wonen/De Wijkzorg, zorggroep Oude en Nieuwe Land, ZZWD, Buurtzorg, Fytac, FysioZwolle, gemeente Meppel en ziekenhuis Isala trekken al geruime tijd met elkaar op. Ze hebben een gezamenlijk doel: de kwaliteit van leven van (kwetsbare) ouderen in de regio Meppel bevorderen en het beschikbaar houden van zorg. Dit doen ze door het geven van de juiste zorg op het juiste moment. In de eigen, vertrouwde omgeving als het kan en in het ziekenhuis als dat moet.

Eerste verbeterprojecten

Regelmatig is er een bijeenkomst waarbij enkele medewerkers van de genoemde organisaties spreken over wat nodig is om de samenwerking zo goed mogelijk te stroomlijnen. Elke organisatie heeft immers zijn eigen werkwijzen en systemen. Stap één in het gezamenlijk verbeteren van de zorg voor ouderen was dan ook het benoemen van de knelpunten die door de organisaties worden ervaren. Hieruit zijn de eerste verbeterprojecten gekomen. Allereerst een betere uitwisseling van de gegevens en wensen van patiënten. Daarnaast een betere overdracht tussen zorgprofessionals. Tot slot moet het moment van ontslag beter afgestemd worden tussen bijvoorbeeld het ziekenhuis en de thuiszorgorganisatie.

Wederzijds begrip

Dit zijn doelen die niet van vandaag op morgen zijn gerealiseerd. Toch zijn al verschillende zaken verbeterd. Dat merken Amanda Kruithof en Anita Manders. Volgens hen leidt het bespreekbaar maken van de knelpunten al tot een groot verschil. Anita: ‘We wisten als afzonderlijke organisaties niet altijd van elkaar hoe we werken. Dit is behoorlijk veranderd doordat we met elkaar in gesprek zijn gegaan over waar we tegenaan lopen. Hierdoor is over en weer meer begrip en inzicht in wat nodig is voor optimale zorgverlening door de andere organisatie. Dat praat makkelijker.’

Neem bijvoorbeeld een oudere patiënt die vlak voor het weekend uit het ziekenhuis wordt ontslagen. Soms wordt dit last minute gemeld bij een thuiszorgorganisatie. ‘Het is beter als we dit eerder weten’, vertelt Amanda. ‘In sommige gevallen zijn speciale hulpmiddelen nodig. In een ziekenhuis hebben ze altijd wel een katheter op voorraad, wij moeten die vaak bestellen – om maar een voorbeeld te noemen. Dat we tegen dit soort dingen aanlopen, weten ze inmiddels in een ziekenhuis. Ik merk hierdoor ook dat ik vaker een aanmelding op dinsdag of woensdag krijg, in plaats van op vrijdag. Dit zorgt ervoor dat voorbereidingen thuis beter te organiseren zijn in samenspraak met de familie.’

Onderlinge afspraken

Een belangrijk onderdeel in de samenwerking is een goede overdracht tussen bijvoorbeeld thuiszorg en ziekenhuis. Er wordt gewerkt aan 1 systeem voor elektronische overdracht waarmee de genoemde zorgpartners gaan werken. In aanloop hier naartoe zijn onderlinge afspraken gemaakt die op korte termijn al leiden tot verbeteringen.
‘Het gaat hierbij om voorkomen van onnodige ligtijd. Ook willen we ervoor zorgen dat iemand op de juiste plek komt te liggen’, aldus Anita. ‘Voor ons en de huisarts ligt er de taak om na te gaan of iemand wel of niet behandeld wil worden in het ziekenhuis en of dit bij alle partijen in de keten bekend is.’

Sparren

Er liggen nog veel kansen om de samenwerking zo te verbeteren dat de zorg toekomstbestendig blijft, maar er zijn al goede stappen gezet. ‘Communicatie is ontzettend belangrijk’, onderstreept Anita. ‘We weten elkaar inmiddels beter te vinden en dat is fijn.’

Dit ervaart Amanda ook. ‘Als ik bijvoorbeeld een aanmelding krijg op vrijdagmiddag, dan is het nu al een stuk makkelijker om te sparren met bijvoorbeeld de transferverpleegkundige: wat is het beste voor de cliënt? Doordat de lijnen nu korter zijn en we elkaar beter begrijpen, is het makkelijker overleggen.’

Voldoening

Anita en Amanda halen er voldoening uit om onderdeel te zijn van het team dat meedenkt over het verbeteren en toegankelijk houden van de zorg. ‘Het maakt het werk dynamisch’, vindt Anita. ‘Je draagt bij aan preventieve zorg. En als de samenwerking beter wordt, wordt het werk ook leuker voor iedereen.’ Ook Amanda verwacht dat een betere samenwerking bijdraagt aan het werkplezier. ‘Maar uiteindelijk doen we het voor de cliënt en de mantelzorger. Ik vind het mooi om te zien dat, ondanks de druk in de zorg, iedereen zich zo inspant om de zorg te verbeteren.’

De samenwerking tussen de 10 zorgpartners past bij het uitgangspunt van het Integraal Zorgakkoord (IZA). Dit stelt dat meer regionale en lokale samenwerking nodig is om passende zorg te realiseren. Dit is het tweede artikel over ‘Samen sterker in de regio’. Lees het eerste artikel hier.