Zwolle – Maandagavond vond bij het monument in Park Eekhout de 15 Augustus herdenking plaats. Hierbij werden alle burgers en militairen die omkwamen in Oost-Azië in de periode 1941-1962 herdacht. Zowel de slachtoffers tijdens de Japanse bezetting van Nederlands-Indië in de Tweede Wereldoorlog, als de slachtoffers door de revolutie en de Dekolonisatieoorlog.
(Tekst gaat verder onder foto’s)
Capitulatie Japan in Nederlands Indië op 15 augustus 1945
Het is een stuk geschiedenis die voor velen van ons wat minder bekend blijkt te zijn: de Japanse bezetting van een stukje Nederland in de Tweede Wereldoorlog, namelijk in Nederlands-Indië. Terwijl in Nederland zelf de bevrijding plaatsvindt op 5 mei 1945, capituleren de Japanners op 15 augustus 1945. Pas dan is de bevrijding van het gehele Koninkrijk der Nederlanden een feit. Kort erna volgt er een volksopstand, gevolgd door de zogenoemde Dekolonisatieoorlog. In 1949 draagt Nederland, Nederlands Indië over aan de nieuwe Indonesische Republiek en in 1962 Nederlands-Nieuw-Guinea (nu West-Papoea).
Geschiedenis van Nederlands-Indië redelijk onbekend
Wat een stukje geschiedenis lijkt, is een periode geweest met veel slachtoffers en afschuwelijke verhalen! Bij de herdenking werd verteld over hoe de bevolking door de Japanners werden onderdrukt. Hoe gezinnen uit elkaar vielen door oorlog en dood, door het gevangen zitten in de kampen. Ook de periode na de bezetting was er een van onrust en slachtoffers en onmogelijke situaties.
(Tekst gaat verder onder foto)

Broers De Haan zaten in een Jappenkamp
Op de herdenking sprak onze verslaggever de broers Aldert en Jaap de Haan. Beiden de 80 ver gepasseerd. Zij waren in die tijd Nederlanders in Nederlands-Indië, en hun vader arts bij de marine. De broers vertellen hoe zij in een Jappenkamp geplaatst werden. Aldert was met zijn 10 jaar, op een gegeven moment te oud voor het vrouwenkamp en moest naar het mannenkamp. Zo werd hij gescheiden van zijn moeder en de rest van het gezin. ‘Ik vond het nog wel spannend, maar voor mijn moeder was het erg!’ Hun vader kon doordat hij zijn leven al in Indië gewoond had, de inheemse taal goed spreken. Hij werd door de Japanners bij de Birma spoorlijn ingezet als arts. De Jappen waren doodsbang voor ziektes en konden zijn expertise goed gebruiken. Na de capitulatie van de Japanners en bij het inzetten van de volksopstanden, trok hun vader al snel de conclusie dat de gezinnen van de marine, zo ook hun eigen gezin zo snel mogelijk terug moesten naar Nederland. Begin mei 1946 is het gezin De Haan aangekomen in Nederland.
