Anti-krakers Oosterenk in gelijk gesteld; leegstandsbeheerder moet boel herstellen

Zwolle – Een groep van negen anti-krakers van een voormalig kantoorpand aan de Dokter Spanjaardweg in Zwolle kunnen voorlopig in het pand blijven wonen. Dat heeft de voorzieningenrechter in Zwolle dinsdag bepaald in een kort geding dat was aangespannen door Monoma, de leegstandsbeheerder van het pand. Monoma wilde dat de bewoners het pand zouden ontruimen, omdat de eigenaar het pand terug wilde hebben. Daar waren de bewoners het niet mee eens.

195,40 euro huur of bruikleenvergoeding

Het pand op bedrijventerrein de Oosterenk wordt door Monoma in het kader van leegstandbeheer ter beschikking gesteld aan diverse bewoners. Met deze bewoners heeft Monoma bruikleenovereenkomsten gesloten, waarin staat dat zij het pand in gebruik krijgen voor de periode totdat dit zal worden gesloopt, her-ontwikkeld, verkocht, verhuurd of gerenoveerd. De bewoners betalen een maandelijkse bruikleenvergoeding van € 195,40 en daarnaast kosten voor nutsvoorzieningen (€ 75) , afvalcontainer (€ 15)  en schoonmaak (€ 15).

Ontruimen op last van dwangsom

Op 15 augustus 2023 kregen de bewoners een briefje van Monoma dat zij het pand uit moesten. Uiterlijk 9 oktober moest alles ontruimd zijn, omdat de eigenaar het pand terug wilde hebben. De negen bewoners hadden daar weinig trek in en dus spande Monoma een kort geding aan. De anti-krakers moesten eruit, zo niet dan dreigde er een dwangsom van € 250,- per dag per bewoner.

Tegenvordering anti-krakers; toegang herstellen, verwarming weer aan, containers terug en schoonmaken

Dat was tegen het zere been van de anti-krakers.  Ze stelden een tegenvordering in. Monomo moest de normale toegang tot het pand herstellen, de verwarming weer aanzetten, de afvalcontainers terugplaatsen en de schoonmaak hervatten. Bovendien vonden ze dat er geen bruikleenovereenkomst was maar een echte huurovereenkomst en dat ze dus huurbescherming hadden.

Huur of bruikleenovereenkomst

Maar was er sprake huurbescherming? Er kon in ieder geval niet bewezen worden dat er sprake was van een bruikleenovereenkomst omdat Monoma in haar contract niet had vermeld wat er precies in bruikleen was gegeven, vond de rechter. Tot die tijd loopt, wat de rechter betreft, de overeenkomst dus gewoon door.

Ook het argument dat de eigenaar het pand weer nodig had ging volgens de rechter niet op. Want in die zelfde overeenkomst stond namelijk dat pand in gebruik werd gegeven voor de periode totdat dit zal worden gesloopt, her-ontwikkeld, verkocht, verhuurd of gerenoveerd. Maar dat was niet het geval. De eigenaar wilde gewoon zijn pand terug. Geen geronde reden om op te zeggen, oordeelde de rechter.

De trappenhuizen zijn met platen dichtgemaakt en de voordeur is niet meer te gebruiken. Zij maken nu gebruik van de toegang via de brandtrappen aan de buitenkant van het gebouw. Tijdens de mondelinge behandeling heeft Monoma daarover verklaard dat de afsluiting van het gebouw haar niet bekend is en dat zij niet betrokken is geweest bij deze afsluiting van de toegang. Wat hier ook van zij, de voorzieningenrechter is van oordeel dat de normale toegang tot het gebouw weer in orde moet worden gemaakt.

 

Over de brandtrappen klauteren

Tot grote verrassing van de leegstandsbeheerder werd de tegenvordering van de anti-krakers wel toegewezen.  De bewoners konden niet meer via de voordeur of het trappenhuis naar binnen of buiten. Ze moesten over de brandtrappen klauteren. Dat klopt niet, stelde de rechter, want ze betalen nog steeds huur en ook kosten voor de aanvullende service. Dus nu moet Monoma zorgen dat de deur, het trappenhuis, de verwarming, de afvalbakken en de schoonmaak weer in orde zijn. Zolang de bewoners er nog zijn, hebben ze recht op die voorzieningen, aldus de rechter.

Monoma heeft 10 dagende tijd om alles ter herstellen, want anders is de leegstandsbeheerder een bedrag van € 450,- per dag verschuldigd aan alle negen bewoners tezamen, met een maximum van € 9.000,-.